Rekonstrukcja Historyczna w Wejherowie 2014
Czyli jak to na Pomorzu zdrajcy ze Szwedem próbowali się bratać
Przy współpracy z Wejherowskim Centrum Kultury, oraz pod patronatem Prezydenta Miasta Wejherowa, w dniach 27-29 czerwca 2014 roku, organizujemy rekonstrukcję historyczną w Wejherowie.
Rekonstrukcja ma obejmować epizody historyczne z czasów potopu szwedzkiego, rozgrywające się w Wejherowie i okolicach.
Całe wydarzenie odbędzie się na terenie miasta Wejherowa, ze szczególnym uwzględnieniem Placu Jakuba Wejhera oraz Parku Miejskiego, gdzie rozegrają się trzy bitwy.
W czasie trwania całej imprezy przewidziane są także takie inne atrakcje, zarówno dla widzów jak i dla rekonstruktorów. Turniej szabli bojowej, turniej kulinarny, oraz wiele innych. Na terenach przyległych do obozowiska będą działać kramy z z regionalnymi produktami, będzie także możliwość zobaczenia jak pracują rzemieślnicy zawodów dawnych.
Możliwe będzie zwiedzanie z przewodnikiem Kalwarii Wejherowskiej oraz podziemi Kościoła klasztornego pw. św. Anny, gdzie spoczywa założyciel miasta wraz z rodziną.
Planowany jest również przemarsz z pochodniami, fireshow oraz pokaz tańca brzucha.
Na uwagę zasługuje fakt, że w przypadku rekonstrukcji obydwóch wydarzeń jesteśmy w stanie wiernie odtworzyć zdarzenia sprzed blisko 400 lat, poprzez potyczki, w których będzie brało udział około 100-150 rekonstruktorów, czyli mniej więcej tylu ilu żołnierzy w tamtych wydarzeniach.
Rys historyczny
W lipcu 1655 r. armia szwedzka pod dowództwem feldmarszałka Arvida Wittenberga wkroczyła w granice Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Zebrana pod Ujściem szlachta pod wodzą wojewodów Krzysztofa Opalińskiego i Andrzeja Grudzińskiego skapitulowała w obliczu przeważającego wyszkoleniem i karnością wojska. Szwedzi zajęli Wielkopolskę i na czele drugiej armii szwedzkiej przybył sam król Karol Gustaw. Z początkiem września skapitulowała Warszawa, a miesiąc później Kraków. W obliczu przeważających sił wroga, hetman Janusz Radziwiłł wypowiedział posłuszeństwo Rzeczypospolitej i unia polsko-litewska została de facto zerwana. Broniły się Gdańsk, będący jednym z najsilniej ufortyfikowanych miast, Malbork, gdzie dowodził sam Jakub Wejher i Puck. Z początkiem roku 1656 król Jan Kazimierz wrócił do Rzeczypospolitej i zaczął narastać opór przeciwko okupacji szwedzkiej, ale nie zanosiło się na zmianę sytuacji militarnej, zwłaszcza, że początek marca przyniósł kapitulację Malborka. Pod wrażeniem upadku Malborka, komendant fortu w Pucku wyznaczony przez Wejhera spośród jego bardziej zaufanych ludzi, Piotr Sarpski, ogłosił chęć przejścia na stronę szwedzką. Groźbą i prośbą przekonał magistrat pucki i część oficerów z niejakim Rydgerem i Krystianem Bornem na czele. Jednak nie wszyscy ulegli, gdyż oficerowie Feliks Niewiarowski i Abraham Halbreuter zebrawszy wokół siebie wiernych Koronie żołnierzy wystąpili przeciwko Sarpskiemu.
Tak w 2014 roku wyglądało nasze wydarzenie
Wydarzeniu na Facebooku
